Was het niet van plan, maar hier is 'tie dan, toch een reisblog! Blijkt toch makkelijker te zijn dan iedereen afzonderlijk te mailen. Twintig uur vliegen en je staat in een Chinese/Taiwanese (deze kwestie speelt vandaag de dag nog steeds, en de Taiwanezen waar ik het aan heb gevraagd weten ook niet of ze zich nu Chinees of Taiwanees voelen) miljoenen stad aan de andere kant van de wereld. Alsof je midden in een film terecht komt. Taipei is een ontzettend grote stad. Het krioelt van de mensen, voornamelijk Aziaten. Kleine straatjes vol eettentjes en overal flikkerende neonlichten en gekleurde uithangborden. Het lawaai is op sommige plekken overweldigend, duizenden Taiwanezen racen langs je heen op hun scooters. En langs de meeste wegen staan kleine Oosterse bomen. Het weer is echt een verbetering! De Taiwanezen klagen over de kou, maar ik ben zo blij met dit weer! Het is nu iedere dag rond de 15/20 graden met af en toe regen (tropische regen, dus is niet koud) en zon! En het weer wordt alleen maar beter, want we gaan naar de zomer toe.

Ik woon in hart van het oude stadscentrum. Ik heb gelukkig mijn eigen appartement in een studentenflat, en de universiteit (NTU) ligt op loopafstand. Volgende week begin ik officieel met de colleges (aziatsiche kunst, Chinees en internationaal recht), en deze week heb ik voornamelijk ontzettend veel mensen leren kennen en de stad doorgekruist (anowel ik nog steeds niet echt heel ver ben gekomen, de stad is zo groot). Er is zoveel te vertellen, want het is hier zo anders. De mensen zijn ontzettend vriendelijk. Toen ik aankwam werd ik meteen door Taiwanese studenten geholpen, wat heel fijn was, want ik versta geen Chinees en kan het ook niet lezen. En alles is in het Chinees, ik voel me net weer een kind, geen enkel bord kan ik lezen. En de meeste Taiwanezen kunnen geen Engels en zeggen op alles 'yes yes'. Op de winkels is geen pijl te trekken. M'n internetkabel heb ik bijvoorbeeld in een cd winkel gekocht, en echt alles wat je je maar kunt bedenken wordt verkocht, ook ontzettend veel prullaria, van dat 'hello kitty' gedoe. Heb wel even moeten zoeken naar groente en fruit, er wordt voornamelijk noodles en brood gegeten. Maar ik stuitte vandaag per toeval op een straat met alleen maar groente-en fruit zaken: het fruit mooi uitgestald, de verkopers schreeuwen van alles in het Chinees en veel groentes herken ik niet. Ik heb volgens mij al de raarste dingen gegeten en gedronken. Ik denk er maar niet teveel bij na.

De stad is een mix van Oosters en Westers. Op het moment zit ik bijvoorbeeld in de Starbucks (die ligt op de hoek van mijn flat), waar ik echt de vieste koffie ooit heb gedronken. Ik geloof niet dat ze gewend zijn koffie te drinken (de thee is overigens wel super lekker hier). Maar als ik naar buiten loop loop ik door allemaal kleine straatjes met kleine winkeltjes en eettentjes. Op sommige plekken kun je voor 50 eurocent eten, een hele maaltijd. Vegetarier zijn is hier geen probleem, door hun religie hebben ze verschillend vegetarische restaurants. En een medestudent is zo aardig geweest om op een briefje 'ik ben vegetarier' te schrijven, zodat ik in ieder restaurant kan eten, ik houd gewoon het briefje omhoog haha. Want ze eten hier echt alles, ieder lichaamsdeel van elk dier dat je je kunt bedenken ligt wel ergens uitgestald om opgegeten te worden. Meestal niet erg smakelijk om te zien, maar het zal wel wennen denk ik.

Als Westerling ben je echt in de minderheid en je valt op. De meeste internationale studenten komen uit Azië en Amerika. De universiteit ligt overigens op een campus en is ontzettend groot. Ik mis iedereen in Nederland wel, maar er gebeurt zoveel op een dag dat je nauwelijks tijd hebt om er echt stil bij te staan. Keep you upated!